W większości przypadków dolegliwości bólowe pochodzące tylko od skoliozy są niewielkie, bardziej na zasadzie dyskomfortu i chwilowego uczucia mętnego bólu. Zależy to oczywiście od wielkości skoliozy oraz współistniejących zmian jak np. dodatkowego uszkodzenia krążków międzykręgowych, stanów zapalnych, choroby Scheuermanna itd. W odcinku piersiowym skoliozy oprócz brzydkiego wyglądu i ograniczenia prawidłowego zakresu ruchu innych elementów ciała, mogą wpływać pośrednio na trudności w oddychaniu. Brak leczenia skoliozy i długotrwałe utrzymanie zaburzonej postawy ciała może znacznie nasilać powstawanie dodatkowych dysfunkcji na skutek nierównomiernego rozłożenia obciążeń tułowia.
Leczenie skolioz zależy od ich umiejscowienia, stopnia zaawansowania i zmian współistniejących, jednak zawsze sukces terapii w bardzo dużym stopniu zależy od zaangażowania pacjenta. Profilaktyka, właściwa aktywność fizyczna oraz regularne ćwiczenia są niezbędne do utrzymania i polepszania efektów każdej terapii!
Powstawanie skolioz może mieć wiele przyczyn. U dzieci często wiąże się to z szybkim rozwojem kośćca, przy którym mięśnie stanowiące podporę dla kręgosłupa nie nadążają za jego rozwojem. Wszystkiemu dodatkowo sprzyja brak aktywności fizycznej, długi czas spędzany w pozycji siedzącej, garbienie się lub dodatkowe asymetrie oraz wady budowy ciała. Najczęściej zauważalne symptomy skoliozy to nierówna linia ramion, jedna łopatka bardziej odstająca, nierównomierne wcięcia talii lub wyżej uniesiony jeden z talerzy biodrowych. U dorosłych powstawanie skolioz najczęściej oznacza asymetrię budowy ciała, wrodzoną lub nabytą np. po wypadkach i złamaniach, lub związaną z chorobami, np. silnym zwyrodnieniem, osłabieniem mięśni albo jako efekt długotrwałej pozycji antalgicznej np. przy rwie kulszowej.